Met nederig materiaal mooie dingen maken, dat is een van de sterke punten van Carola Mokveld. Carola Mokveld is voortdurend bezig met de dialoog tussen leven en kunst. Haar werk komt voort uit de dingen van alledag. Haar reizen, een afscheid, ontmoeting, kinderen. Tijdens een ziekte maakt ze kleine boekjes in bed, genaaid van snippers en fragmenten papier. Bij het afscheid van iemand die haar dierbaar is wordt diens gekoesterde vlieger beschilderd tot wandobject. Tijdens haar zoektocht naar haar oma, ontstaan herinneringsdoosjes en objecten. Enerzijds drukken haar werken 'dreiging' en 'vernietiging' uit, anderzijds gaan zij over 'verlangen' en de altijd blijvende 'hoop' Carola Mokveld werkt in dialoog met haar materiaal. Het materiaal heeft een bepaalde eigenheid waar je niet omheen kunt. In samenspraak met het materiaal ontstaat het beeld. En wel zo, dat het lijkt of het er eigenlijk altijd al is geweest.